“Bach op Zaterdag”: Cantata VI from Bach’s “Weihnachtsoratorium”

Herr, wenn die stolzen Feinde schnauben, Deel 6 Weihnachsoratorium, BWV 248
De laatste cantate van het Weihnachtsoratorium is bestemd voor 6 januari, bij ons bekend als Driekoningen, in de lutherse liturgie Epiphanias, het feest van de verschijning van Christus.
De evangelietekst die de handeling in dit oratoriumdeel bepaalt is Mattheus 2:7-12, dat wil zeggen de tweede helft van het verhaal over de drie koningen, waarvan Bach de eerste helft gebruikte in de voorlaatste cantate omdat het voor de zondag na Nieuwjaar voorgeschreven evangelieverhaal over Jozef en Maria’s vlucht naar Egypte niet in zijn oratorium-libretto paste.
Qua herkomst verschilt Deel VI van de voorafgaande delen, waarvan de koren en aria’s immers afkomstig waren uit wereldlijke cantates die Bach in de twee voorafgaande jaren componeerde ter ere van het Saksische vorstenhuis. Deel VI daarentegen is in zijn geheel (d.w.z. tot en met de accompagnati/arioso’s) gebaseerd op een kort tevoren (najaar 1734) gecomponeerde kerkcantate (BWV 248a) waarvan overigens slechts enkele instrumentale partijen zijn overgeleverd.

Het programma luidt als volgt:
Orgel: Fuga in c-dur: D.Buxtehude, BuxWV 174
Ouverture in D-dur uit 3e concertsuite, BWV 1068
Motet Lobet den Herrn, alle Heiden, BWV 230
Inleiding door:  drs. Bart Eigeman, ondernemer en oud-wethouder gemeente ‘s-Hertogenbosch
Herr, wenn die stolzen Feinde schnauben, BWV 248-6, Cantate 6 uit het Weihnachtsoratorium
Samenzang: Koraal uit BWV 123
Orgel: Fantasia e Fuga g-moll, BWV 542
Solisten: Helena Koonings (sopraan) en Maximilian Vogler (tenor)
Organist: Jamie de Goei
Algehele leiding: Jeroen Felix